jokoak eta gozamenak oso lotuta dauden hainbat hitz biltzen dituzte.
tira, alderantziz da, hitz pare bat askatzen dituzte, hala nola dibertimendua, arintasuna, pasio batekiko konexio-kontzientea, egitea gustatzen zaiguna, eta agian, handiagoak garenean, jariakortasun-prozesuetan sartzeko dugun gaitasuna kategoria handiago baten barruan aitortzen duguna.
baina atzera egingo dugu pixka bat, gure haurtzaroko irudi horietara, gauzak besterik gabe egiteko gustuaz, itxaropenik gabe, emaitzarik gabe, panpinekin edo bakeroekin jolasten genuen arratsalde haietara, sukalde txikietan jolasten, panpinei ilea mozten, edo arratsaldea kartoizko kaxa batekin eta hari batekin pasatzen, edo baloiari ostikadak ematen egoten ginenetara.
eta gure haurtzaroko marrazki bizidunetan murgildurik, haietaz barre egiten genuen ala haiekin?, zer gehiago emango du, eta koiotearen adibide zoro horiek berrikusten ditugu: koiotea, pikapiedra, pantera arrosa, zeintzuk dira zure nerabezaroko heroi jostariak?, zein dira zure bizitza nagusiko heroi jostariak?
Izan ere, haurtzaroan heroi tontorroia dugun lekuan, nerabezaroan badugu beste heroi bat barre egin dezakeguna, eta clown-aren figura agertzen da, Charles Chaplin, Marx anaiak, potoloa eta argala, edo bufoiarena, auskalo zergatik ateratzen zaidan Tirion Lannister-en irudia Tronuen jokoko serietik, agian sentitzen dudalako jokoan eta dis-fruT-ean pertsonaiak edo panpinak nolakotasun handiago baten maila altua, askatasuna, sentitzen duela.

auskalo zergatik lotzen naizen hemen Sparrow kapitainarekin, bai eta munduko arauak aldatzen dituzten nire garai nagusiko beste heroi batzuekin ere, zeren jolasetik eta dis-fruT-etik beste errealitate batzuekin esperimentatzeko aukera ematen baitigu.

jokoan askeak gara, espontaneoak, askotan errugabeak, eta jokoak mundu arrunteko arau inposatuei aurre egiten die, ez digu jada grabitatearen legea aplikatzen.

eta ondorengo etapa baterako uzten dugu gaitasun horren aplikazioa, egunen batean gure bizitzan agertuko ahal dena, jariakortasun-sentsazio zoragarri hori, non denbora kolapsatu egiten baita, eta dena istant batean gertatzen baita, edo une batean kamera geldoan bizitzen baita, kasu batzuetan etortzear dagoenaren aurrerapen-sentsazio bitxi batekin eta gaitasun-sentsazio batekin.

bururatzen al zaizkizu hurbileko adibide gehiago, non bizitza jolas bihurtzen den, gure dohainarekin harremanetan jartzen garen, eta grinak arintasunarekin lotzen gaituen?