2 belarri eta aho 1 oparitu dizkigute, baina badirudi alderantziz erabiltzen ditugula, asko gustatzen zaigula hitz egitea eta hainbeste kostatzen zaigula entzutea.

energia gure arreta fokalizatzen den mundu honetan, eta atentzioak entzumenarekin zerikusia duen guztian, ez dago soberan gure arreta berriro jartzea entzuteko dugun gaitasunari,
belarriekin eta gainerako zentzumenekin, ikusmenarekin, usaimenarekin, eta gure pertzepzioa zabaltzen laguntzen diguten beste organo batzuekin, ez dago inoiz soberan hitzik gabeko hizkuntza pixka bat jakitea, gure gorputzak esaten duena eta gure ahoak isiltzen duena.
Entzuten al dituzu bizitzak ekartzen dizkizun seinaleak?
energiaren eremu sotila entzuteko gai zara, bai ala ez ageriko eremu batetik harago?

zer adibide nahiago duzu geratu, Legolasekin (eraztunen jaunaren elfoa) ala Avatarrekin?

«Pentsatzen duzuenean, hitz egingo bazenute bezala da. Barneko hitz hori erreala, ahaltsua eta magikoa da, eta hari deitzen diogu Aditza. Aditza hitzak plano fisikoan itzuli ez duen pentsamendua da, baina forma, kolore eta soinuen bidez adierazten da. Zuen arima eta bihotz guztiarekin barnetik hitz egiten duzuenean, landareek, animaliek, txoriek, intsektuek, ulertzen dute zuen hizkuntza, eta planetek, izarrek, aingeruek, Goiaingeruek, haiek ere ulertzen zaituztete.
Mundu ikusezinean, kreaturak ez dira hizkuntza baten hitzekin hitz egiten, hizkuntza horretatik datozen kolore, forma eta doinuekin baizik, eta bakoitzak berehala daki hizkuntza hori interpretatzen. Iritsiko da eguna gizakiek beren artean beren jario hutsekin komunikatuko direna, eta aditza hizkuntza unibertsala delako ulertuko dira .»
Omraam Mikhaël Aïvanhov (1900-86), Pensamiento Cotidianos, Editorial Prosveta.«Cuando pensáis, es como si ya hablaseis. Esta palabra interior es real, poderosa, mágica, y es a ella a la que denominamos el Verbo. El Verbo es el pensamiento que no ha sido aún traducido por la palabra, en el plano físico, pero ella se expresa ya a través de formas, colores, sonidos. Cuando habláis interiormente con toda vuestra alma y todo vuestro corazón, las plantas, los animales, los pájaros, los insectos, comprenden vuestro lenguaje, y los planetas, las estrellas, los Ángeles, los Arcángeles, ellos también os comprenden.

En el mundo invisible, las criaturas no se hablan con las palabras de una lengua, sino con los colores, las formas, las melodías que emanan de ellas, y cada una sabe inmediatamente interpretar esa lengua. Llegará el día en que los hombres se comunicarán entre ellos con sus solas emanaciones, y se comprenderán porque el Verbo es el lenguaje universal.»

Omraam Mikhaël Aïvanhov (1900-86), Pensamientos Cotidianos, Editorial Prosveta.