mundu materialari gehien itsatsitako adieran, presentzia gaitasun hori dela irakur daiteke, ez hain ohikoa, ezta ohikoa ere.

elkarrizketa batean egotea eta entzutea da, jarioan jarraitzea eta azaldutakotik hitz egitea da, ez gure gogamenean finkatuta dugun eta askatu behar dugun ideiatik, bizitzaren jarioarekin dantza egitea da, bestearen ekarpenak gure baitan zer eragiten duen jabetzea eta hortik fitxa mugitzea, platerak garbitzen ditugun bitartean platerak garbitzea da presentzia, perretxikoetara joaten garenean perretxikoetara joatea, eta garagardoetara joaten garenean garagardoetara.
presentziak gogoa gelditzea eskatzen du, hain bidaiaria eta hain labaina, eta hemen eta orain, denborarik eta espaziorik gabe, iraganik eta etorkizunik gabe egotea.
bere adiera gorenean ongiaren eta gaizkiaren gainetik izatearen irudi hori da, maisua eta jakintsua, zeinaren energiak distantziak eta espazio oro betetzen baititu.
goi-mailako izatearen irudi hori Yodak (galaxien gerran), Oogway maisuak (Kung Fu Pandan) edo Siddarthak (Budan) irudika dezakete.

ezaugarri horren erronka handiagoa da, ez txikiagoa, eta honako hau identifikatzean datza: hurbileko zein pertsona den zuretzat presentziaren eredu, bertan egotearen ezaugarri arraro hori.