esta capacidad, la lealtad, se ha quedado en el tintero en las dos primeras vueltas de el 3ple camino, por lo que no tenemos más remedio que agradecer a esta entrada del Blog de Leonardo Boff, Jesús sigue crucificado en las sufridoras de hoy,

por esta mirada que nos lleva a prestar atención ahí, quién sabe por qué la mirada se acompaña con esta imagen de un huevo frito con la yema con forma de corazón, un dibujo que evoca el doble círculo de la proactividad de Covey,

el círculo de influencia, interior, y el círculo de preocupación, exterior, y este curioso color gris de la sombra, al estar el sol ahí arriba a la izquierda una sombra se dibuja en gris hacia la derecha,

y siento la lealtad como ese círculo de influencia que se dibuja desde la sombra, no soy yo el protagonista de la peli, no soy yo el artista de la pista, el foco no directamente cae en mí, más bien soy la presencia que acompaña,

y conecto con la figura de Sam, inseparable amigo de Frodo en el senor de los anillos, pienso en la figura de el jardinero fiel, qué bonita película, en el que un diplomático británico, vamos a decir que gris, es leal hasta decir basta a su pareja,

gaitasun hori, leialtasuna, tintontzian geratu da 3. bidearen lehen bi itzulietan, eta, beraz, eskerrak eman behar dizkiogu Leonardo Boffen blogeko sarrera honi, Jesusek gurutziltzatuta jarraitzen du gaurko oinazeetan,
begirada horretatik, arreta hor jartzera garamatzana, auskalo zergatik laguntzen zaion begiradari arrautza frijitu baten irudi honekin, bihotz formako gorringoarekin, Coveyren proaktibitatearen zirkulu bikoitza gogorarazten duen marrazki batekin,
eragin-zirkulua, barrukoa, eta kezka-zirkulua, kanpokoa, eta itzalaren kolore gris bitxi hori, eguzkia hor goian ezkerrean dagoenez, itzal bat grisez marrazten da eskuinerantz,
eta leialtasuna itzaletik marrazten den eragin-zirkulu hori bezala sentitzen dut, ez naiz ni filmaren protagonista, ez naiz ni pistako artista, fokua ez da zuzenean nigan erortzen, baizik eta laguntzen duen presentzia,
eta Samen irudiarekin bat egiten dut, Frodoren lagun banaezina eraztunen senorrean, lorezain leialaren irudiaz pentsatzen dut, zein film polita, non diplomatiko britainiar batek, grisa dela esango dugu, leiala den bere bikotekideari aski dela esan arte,

Tomaterekin, Rayo McQueenen lagun destartalatuarekin, egiten dudan bezala, hemen irudia ia groteskoa da, luxuzko kirolari baten garabi lagun bat, infinitura eta harantzago laguntzeko gai den garabi bat,

eta, nahi gabe, leialtasunaren lagun egiten naiz, fokurik xurgatzen ez duen eta laguntzen, zaintzen, maite zaituen figura horren lagun, gizarte-eremuan adiskidetasun eta elkartasun gisa irekitzen den munduan egoteko modu horren lagun,
eta hor, hitz horretatik, figura bakarrik agertzen da, Lech Walesarekin,
sindikalista eta giza eskubideen aktibista, Solidaritatearen sortzaileetako bat, ekialdeko blokeko lehen sindikatu askea, Bakearen Nobel Saria 1983an, Poloniako presidentea 1990etik 1995era,
eta nahi gabe narama mundu berrira, jatorri bereko beste presidente batekin: Lula da Silva, Brasilgo Errepublika Federatiboko presidentea 2003tik 2010era, Langileen Alderdiko (PT) kide fundatzaile eta ohorezko presidentea,
eta pentsatzen ari naiz, adiskidetasunaren eta elkartasunaren kontu hau langileriaren eta zapalduen ondarea dela dirudi, eta futbol talde gaiztoena, Messi edo Ronaldo bertan ez daudenena.

Inoiz ez nuen uste txiro baten platerean janari bat jartzeak hainbeste gorroto sortuko zuenik elite batengan, egunero janaria zaborretara botatzeaz nazkatzen baita.
Lula da Silva
Nekez eraiki daiteke ezer frustrazioa, mingostasuna eta ezintasun-aldartea nagusitzen badira.
Lech Walesa

horrela ikusi genuen

eta beste mundu batera begiratzen dut, talde gaiztoen eta sindikatu eta politikari langileen futbolaz haratago, eta ezin dut saihestu Garapen Iraunkorraren Helburuekin topo egitea,
17 tiradera horietan giza eskubideen defentsatik sartzen naiz, 1etik hasita, pobreziaren amaieratik, 2tik jarraituz, zero gosea, 3arekin, osasuna eta ongizatea, 4, kalitatezko hezkuntza,
bai, elkartasunaz ari gara, oinarrizko beharretatik 17ra iritsi arte, helburuak lortzeko aliantzak, pertsonalki gehien gustatzen zaidana, zeharkakoena, eraldatzaileena eta ekosistemikoena,
eta gaurko irudia mugatzen duen ertz moreari besarkatzen natzaio, zirkulu bat ez den silueta honekin, baizik eta monigote bat, bioleta bat, 7 emozioren kodean, elkarrekin, komunitatearekin,
haustailea ez den zerbait egitea, ez da bireboluzioa egitea, TRANSformatzailea egitea baizik, mundura gauza berriak ekartzea da kontua, EBOLUZIOA da, gure beharrezko parte-hartzearekin, gure asmorik onenetik.

eta Lula da Silvaren, Lech Walesaren, Tomateren eta lorezain fidelaren esaldi inspiratzaileak bilatzen ditut, eta hainbat aurkitzen ditut,
krimen horregatik bada, behartsuak unibertsitatera eramateagatik, beltzak eramateagatik, behartsuek auto bat erosi ahal izateagatik, hegazkinez joan ahal izateagatik, eta hori bada egin nuen krimena, kriminal izaten jarraituko dut herrialde honetan, askoz gehiago egingo baitut.
Lula da Silva
Inoiz ez nuen uste txiro baten platerean janari bat jartzeak hainbeste gorroto sortuko zuenik elite batengan, egunero janaria zaborretara botatzeaz nazkatzen baita.
Lula da Silva

zuretzat, zein da leialtasunaren edo elkartasunaren irudi perfektua?

eta Lularen beste esaldi bat irakurtzen dut, Tomaterena,

ez naiz geldituko, jada ez bainaiz gizaki bat, ideia bat naiz, ideia bat bere ideiarekin nahastuta.
Lula da Silva
eta neure buruari galdetzen diot ea kausekiko eta ideiekiko leialak ere izan gaitezkeen, eta film baten beste irudi bat datorkit, BraveHeart, eta William Wallaceren istorioa, Eskoziako Zaindaria, bai, noski ideia batekiko leialak izan gaitezkeela.
Ezin didate leporatu leialtasuna zin egin ez diodan zerbaiten traidore naizenik.
William Wallace
Zure bihotza libre da eta kasu egin behar diozu.
William Wallace

Zer bitxia zubi hauek, zubitik zubira garamatzatenak, eta korronteak eramaten nauelako tiratzen dut, askatasunarekiko leialtasunetik, zein polita geure buruarekiko (nor naiz ni?) eta gure Lanarekiko (zein da nire Lana?) leialak garenean,
Nire hautu handiari eta nire bizi zentzuari irekia.